W czwartek, 4 lutego, do macierzystego portu w Świnoujściu po gruntownej naprawie wrócił Okręt Dowodzenia Siłami Obrony Przeciwminowej ORP „Kontradmirał X. Czernicki”. Przez ostatnie 22 miesiące przechodził naprawę główną i dokową w gdyńskiej PGZ Stoczni Wojennej.
Od marca 2019 na ORP „Kontradmirał X. Czernicki” były wykonywane prace naprawcze związane z zakresem naprawy głównej i dokowej, które obejmowały między innymi: naprawę eksploatowanych na okręcie mechanizmów głównych i pomocniczych, poszczególnych urządzeń, zespołów i wyposażenia. Naprawiono lub wymieniono systemy i instalacje okrętowe, osprzęt elektryczny, a część z nich została zmodernizowana i dostosowana do nowoczesnych standardów. Odnowiono również kabiny, pomieszczenia służbowe i socjalne oraz dostosowano je do aktualnych potrzeb okrętu. Przeprowadzone zostały także prace kadłubowe polegające na wymianie lub naprawie poszycia oraz konserwacji pokładów wraz z mechanizmami pokładowymi. Na okręcie wprowadzono liczne zmiany ułatwiające codzienną służbę i zwiększające komfort eksploatacji. Okręt zyskał na przykład efektywniejszy ster strumieniowy, nowy zespół prądotwórczy awaryjno-portowy, nową automatykę sterowania siłownią okrętową, doposażono go między innymi w dodatkową stację odwróconej osmozy oraz zmodernizowany system klimatyzacji i wentylacji okrętowej.
Zgodnie z przepisami dotyczącymi planowania i realizacji napraw jednostek pływających Marynarki Wojennej w procesie eksploatacji przewiduje się poddawanie okrętów różnym naprawom. Naprawa główna obejmuje największy zakres prac spośród napraw planowych, a jej celem jest przywrócenie normy międzynaprawczej oraz pełnej sprawności technicznej wszystkim urządzeniom i systemom będącym na wyposażeniu okrętu do poziomu sprawności nowego okrętu, czyli sprawności jaką miał on w dniu rozpoczęcia eksploatacji.
***
ORP „Kontradmirał X. Czernicki” wchodzi w skład 2. Dywizjonu Okrętów Transportowo-Minowych z 8. Flotylli Obrony Wybrzeża. Przeznaczony jest do pełnienia roli okrętu dowodzenia siłami obrony przeciwminowej w narodowych oraz sojuszniczych zespołach okrętów. Posiada rozbudowane systemy łączności i dowodzenia. Ponadto okręt ma możliwość zaopatrywania w morzu okrętów w żywność, paliwo i amunicję czy prowadzenia drobnych remontów. Może także służyć jako okręt-baza, w tym dla żołnierzy jednostek specjalnych. Okręt ma na rufie dwa stanowiska dla samochodów ciężarowych. Posiada dwa burtowe stanowiska przeładunkowe, służące do przekazywania ładunków o masie do 250 kg, na okręty płynące obok w odległości do 60 m oraz rufowe stanowisko do przekazywania paliwa o wydajności 100 t/h. Może przewieźć 10 standardowych kontenerów 20-stopowych. Na rufie ma lądowisko dla śmigłowca o wymiarach 20×12 m. W skład wyposażenia wchodzi też armatka wodna o wydajności 500 m3/h i 2 monitory wodno-pianowe, za pomocą których okręt może gasić pożary – także na innych jednostkach.
Okręt wniósł znaczący wkład w realizację zadań sojuszniczych. Biało-czerwoną banderę podniósł po raz pierwszy 1 września 2001 roku, a już w kolejnych dwóch latach służby, działając w składzie międzynarodowych sił morskich w rejonie Zatoki Perskiej, wziął udział w operacjach „Enduring Freedom” oraz „Iraqi Freedom”. Od 2010 roku, kiedy to po raz pierwszy podniesiono na burcie flagę NATO, okręt był trzykrotnie jednostką flagową Stałego Zespołu Sił Obrony Przeciwminowej Grupa 1 (ang. SNMCMG-1). Natomiast przez pierwszą połowę 2017 roku pełnił funkcję okrętu flagowego Stałego Zespołu Sił Obrony Przeciwminowej Grupa 2 operując na Morzu Śródziemnym i Morzu Czarnym.
Marynarka Wojenna
