57 lat 12. „Wolińskiego” Dywizjonu Trałowców
Pierwszy dzień czerwca to data szczególna dla wszystkich aktualnie służących w 12. „Wolińskim” Dywizjonie Trałowców oraz wszystkich związanych z jednostką na przestrzeni lat. Nieprzerwanie od 1 czerwca 1965 roku dywizjon kontynuuje i wypełnia szereg zadań z zakresu obrony przeciwminowej oraz zabezpieczenia logistycznego jednostek pływających na morzu i w porcie. We wtorek, 1 czerwca, w Porcie Wojennym w Świnoujściu dywizjon uroczyście obchodził 57. rocznicę swojego powstania.
Marynarka Wojenna
Zgodnie z marynarską tradycją uroczystości rocznicowe rozpoczęły się o godzinie 08.00 podniesieniem wielkiej gali banderowej na okrętach dywizjonu. Następnie przeprowadzono uroczystą zbiórkę, w której uczestniczyli marynarze, pracownicy jednostki oraz licznie zaproszeni goście. W czasie apelu przypomniana została historia dywizjonu oraz ludzi, którzy na przestrzeni ponad pół wieku służyli w tej jednostce. Jubileuszową zbiórkę stanu osobowego zainaugurował dowódca dywizjonu zwracając się do zaproszonych gości:
„Gdyby nie moi poprzednicy, dowódcy, oficerowie, podoficerowie, marynarze i ich ogromny wkład w szkolenie i determinacja, nie byłoby zbyt wielu słów ani czynów, którymi można by się szczycić. To Wy, przekazaliście wiedzę i zdobyte doświadczenie swoim następcom, utrzymując ciągle wysoki poziom. Dziękuję Wam za to Szanowni Państwo!”
powiedział komandor porucznik Sławomir Góra oraz z dumą dodał:
„Służba to nie tylko ciężka praca, ale też wielkie zobowiązanie, często kosztem własnego życia prywatnego. Każdy, kto służy w 12. Dywizjonie świadomy jest czekających go wyzwań, trudnych decyzji i bezwzględnego poświęcenia się dla dobra i bezpieczeństwa swojej Ojczyzny.”
W trakcie swojego przemówienia dowódca Flotylli, komandor Włodzimierz Kułagin odniósł się do historii i przypomniał, że siły 12. Dywizjonu Trałowców co roku udowadniają swoje doskonałe wyszkolenie w prowadzeniu działań minowych i przeciwminowych podczas licznych międzynarodowych ćwiczeń m.in.: „Baltops”, „Northern Coasts”, „Open Spirit”, „Baltic MCM” czy „Squadex”. Oficerowie dywizjonów zapraszani są na ćwiczenia dowódczo-sztabowe oraz do międzynarodowych grup eksperckich np. „Northern Challenge” „Dynamic Move”, „Spanish Minex”, „Sea Breeze”, „Breeze” z zakresu planowania i prowadzenia operacji przeciwminowych na poziomie taktycznym, a także dowodzenia międzynarodowymi zespołami okrętów składającymi się z okrętów OPM różnych klas. Marynarze dywizjonu realizują działania w układzie międzynarodowym, dokładając przy tym swojego cegiełkę do zapewnienia bezpieczeństwa żeglugi na Morzu Bałtyckim, jak i poza nim.
Marynarka Wojenna
12. Woliński Dywizjon Trałowców jest oddziałem taktycznym 8. Flotylli Obrony Wybrzeża przeznaczonym do wykonywania zadań obrony przeciwminowej – trałowania, poszukiwania, wykrywania i niszczenia min, niszczenia zagród minowych oraz obrony przeciwminowej zespołów okrętów na przejściu morzem. Oprócz trałowców dywizjon w swoim składzie posiada pomocnicze jednostki pływające. Poza siłami okrętowymi, ważną rolę w działalności dywizjonu pełni Grupa Nurków Minerów, która kilkadziesiąt razy w ciągu roku, bierze udział w wydobyciu i neutralizacji pozostałości po II wojnie światowej na terenie całego kraju. Za rok 2020 zostali wyróżnieni przez Dowódcę Generalnego Rodzajów Sił Zbrojnych tytułem: Przodujący Pododdział Marynarki Wojennej”, w tym samym roku przeprowadzili operację neutralizacji największego niewybuchu znalezionego na terenie Polski – bomby lotniczej Tallboy.
Marynarka Wojenna
***
12. Dywizjon Trałowców Bazowych sformowany został 1 czerwca 1965 roku, na mocy rozkazu dowódcy 8. Flotylli Obrony Wybrzeża. Proces tworzenia dywizjonu trwał do 5 września 1969 roku, kiedy w skład jednostki wcielono czwartą, ostatnią grupę okrętów projektu 254. W trakcie istnienia dywizjon przeżył wiele zmian organizacyjnych. We wrześniu 1988 roku w skład dywizjonu wcielono Grupę Płetwonurków Minerów. 1 marca 1994 roku na mocy rozkazu dowódcy Marynarki Wojennej nazwę jednostki zmieniono na 12. Dywizjon Trałowców, a 1 czerwca 1996 roku decyzją ministra Obrony Narodowej dywizjon przyjął wyróżniającą nazwę „Woliński”. W swojej historii dywizjon brał udział we wszystkich ważniejszych ćwiczeniach krajowych i międzynarodowych. Wykonał wiele zadań bojowych i specjalnych. Okręty prowadziły dyżury bojowe, graniczne i ratownicze oraz uczestniczyły w akcjach ratowania życia na morzu. Okręty dywizjonu reprezentowały polską banderę w niezliczonej ilości portów zagranicznych.
